■ حمل و نقل پایدار به زبان ساده بخش شهرسازی

موضوع حمل و نقل و ترافیک و شیوه حل مشکل آن همواره مورد بحث متخصصین مربوطه طی سالهای گذشته بوده است. مشکل ترافیک مانند بیماری سرطان می باشد. کوچکترین غفلتی از آن باعث فراگیر شدن مشکل و تحت الشعاع قراردادن زندگی روزمره می شود و هرچه جلوتر رود، حل آن مشکل تر می گردد.

امروزه آنچه متخصصین حمل و نقل جهان برروی آن اتفاق نظر دارند, دستیابی به الگوی حمل و نقل پایدار در شهرهاست تا بتواند چشم انداز شهر سالم، آرام، دارای حمل و نقل سریع, ایمن و کارآمد برای عموم شهروندان را تامین کند.

حمل و نقل پایدار به این معناست که باید مشکل را به نحوی حل کنیم تا این بیماری مجددا در سال های آتی عود نکند. یعنی باید الگوئی را دنبال کنیم که براثر گسترش جمعیت و شهر و توسعه فعالیتهای اقتصادی، اجتماعی و ..........(که طبیعتاً از عوامل ترافیک زا هستند) شهر ما همچنان بدون بروز مشکل ترافیک، به نحومطلوبی پاسخگوی جابجائی های مسافر و بار باشد و باگسترش این
فعالیتها سیستم حمل و نقل به مشکل برخورد نکند و پایدار باشد.

حال که حمل و نقل پایدار تا این حد مهم است که می تواند دستیابی یا عدم دستیابی به آن برای یک شهر و آینده شهر سرنوشت ساز باشد 

بسیار ضروری است تا توجه کنیم که سیاست حمل و نقل پایدار با اتخاذ استراتژی های زیر است که تحقق پیدا می کند:

 توسعه کیفی و کمی حمل و نقل عمومی

افزایش قابلیت پیاده روی یا افزایش پتانسیل استفاده از سیستم های غیر موتوری شامل پیاده روی و دوچرخه سواری

 مدیریت تقاضای سفر

کاهش استفاده از خودروی شخصی (یا جلوگیری از افزایش استفاده از خودروی شخصی) در کل یا بخشهائی از شهر در اوقات و ایام خاص 

ارتقاء فرهنگ ترافیک

از انجائیکه بسیاری از مفاهیم را از طریق مفهوم ضد آن می توان بطور ملموس تر درک کرد با مثال های از سیستم حمل و نقل ناپایدار سعی در

رفع ابهامات و نشان دادن اهمیت استراتژی های فوق خواهیم کرد